برای اولین بار است دلم نمی‌سوزد. نه تنها نمی‌سوزد بلکه خنک هم شده است. این‌ها فقط چوب خدا است که اتفاقا صدا هم ندارد. آن که بخواهد ایمان بیاورد می‌آورد. آن که نخواهد کل دنیا آتش بگیرد نمی‌فهمد. یاد آن چند ده هزار کودک گرسنه و تشنه که می‌افتم بی رحم تر هم می‌شود.‌‌‌ای کاش بیشتر عذاب بکشید.‌‌‌ای کاش کل کشورتان بسوزد. مگر شماها نبودید که می‌گفتید به درک غزه از بین رفت؟! خانه این دنیا و آن دنیاتان پر از آتش. چشم‌هاتان پر از اشک و خون. دل‌هاتان ناامید و هزاران هزار آرزوی بد نصیب تان‌‌‌ای خدانشناس ترین مردمان روی کره زمین.